Ubud

25 oktober vrijdag:
Na een redelijke nacht waarin we n keer gewekt werden door een hard geknaag aan het dak van ons bamboe huis is het tijd om de tassen weer in te pakken. Om 10 uur komt een auto met driver om oms naar Ubud te brengen.
Eerst is er een bananenpannekoek als ontbijt met fruit. Ik praat voor zover dat mogelijk is met de jongen ( hij spreekt namelijk slecht Engels en is de manus van alles lijkt het ) die ook als gids groepjes begeleid de Batur omhoog. Ik ben reuze benieuwd wat hij verdiend aan zo'n klim. Dit blijkt 150.000 rp te zijn en dan nog meestal tussen de 300 tot 400.000 rp fooi. That's wy i love my job, zegt hij. 150.000 rp is niet echt veel maar de fooi maakt t aardig goed. Voor hier is dat geen slecht inkomen.
Niek komt nog even binnen waaien en vertrekt dan op de scooter richting Canggu, waar hij voor 2 weken en misschien langer een appartement heeft gehuurd. Gezellig dat hij er was. Toch heel bijzonder om bij je zoon de scooter door Bali te crossen.
Wij gaan de auto in en de weg naar Ubud is mooi groen. Eigenlijk verloopt alles prima, maar we moeten heel ff zoeken in Ubud naar onze nieuwe plek: Payogan Homestay en tevens Bali homecooking restaurant.
Het lijkt niet uitnodigend maar als je door de poort naar binnen gaat blijkt er een prachtige tuin achterr te liggen met dus een restaurant en veel huisjes. De hele familie woont er al 3 generaties lang en de huidige eigenaar Ketut runt de Homestay sinds 3 jaar. Heel de familie helpt mee in de keuken en het bedrijf en ze wonen ook bijna allemaal op het terrein. Er wordt wat afgeveegd in de tuin om alles spik en span te houden. Tevens worden er rond de woningen in de diverse tempeltjes voortdurend offers gebracht. Met wierook, rijst, bloemtjes, alles in een van bamboe geweven mandje. Ook wordt bananenblad gebruikt om een offertje op te leggen.
We worden naar onze villa gebracht waar we de komende 3 nachten zullen vertoeven. Het huis is achter op het terrein. De boven etage zullen we niet gebruiken omdat er een soort van wenteltrap is die je toch niet graag wil nemen als je s'nachts naar de wc moet. Er zijn beneden 2 slpk dus plek genoeg voor ons drieen.
Het huis is niet echt schoon maar we hebben erger mee gemaakt. De bedden zijn schoon met klamboes dus dat is oke.
Aangezien we per abuis deze bungalow geboekt hebben en geen zwembad hebben, gaan we al snel op zoek naar een pool om in deze ( alweer ) hitte wat af te kunnen koelen. Via het achterland komen we weer op de hoofdstraat en daar is de Spa die Ketut ons heeft aangeraden. Een lekker luxe resort met mooi zwembad, sawa wrlangs, mooie bomen in de tuin, tuinman steeds bezig met deplantjes en wij op de ligbedden in de schaduw. Wat hebben we het goed! Als het happy hour is komt er nog een cocktail bij en kan het niet meer stuk. S' avonds eten we bij onze homestay . Ze hebben een Indonesische kaart, en de gerechten die we bestellen staan bol van smaak. Echt lekker!
De tokke laat zich in de avond regelmatig horen en brengt ook een bezoekje aan ons huis. Er schijnt in elk huis een tokke te wonen.
Zaterdag 27 oktober: we hebben een dag een auto met chauffeur ter beschikkimg voor 800 000 rp . We kunnen zeggen waar we heen willen. Naar jatiluwih rijstvelden, een koffieplantage jati harum luwak ! Luwak is een speciaal soort koffie die een bijzonder ingredient bevat de poep van een Civetachtige kat de Luwak. Deze kat eet de koffiebessen op waarin meestal 2 pitten zitten. De Luwak poept die pitten weer heel uit inde vorm van een pindarotsje zeg maar. Die drolletjes worden gedroogd, en geroosterd, vermalen en door de koffie gedaan met als resultaat een heerlijk aroma. je moet ervan houden en Jim en ik drinken n kopje. En de koffie was lekker maar echt niet de lekkerste wat ons betreft. Al deze wijsheid heb ik een beetje van de uitleg daar en een deel van internet.
We krijgen daar namelijk een proeverij van 14 koffie en theesoorten. De meeste zijn erg lekker en jim koopt 2 soorten . Ook veronique koopt zich daar arm aan wat dingen voor het thuisfront. Missie geslaagd.
Ik moet trouwens nog melden dat je de Luwak koffie beter niet kunt kopen omdat die beestjes in vaak erbarmelijke omstandigheden leven. ( gelezen ).
RIjstvelden van Jatilluwih ( wereld erfgoedlijst van Unesco ) hier maken we een wandeling van ongeveer 5 km door de velden. Er is wat bewolking dat maakt dat het broeiierig warm is. Prachtige rijstvelden, mooi uitzicht, jim speelt nog ergens met een man in het rijstveld op een soort van xylofoon. Het geeft een mooi sfeertje daar in het veld. Na ergens koffie gedronken te hebben bij een leuke vrouw die me scheuten pandan cadeau doet. Ik dronk thee van rijstwater met pandan scheut, gember en suiker natuurlijk. Helaas zullen de scheuten van deze plant hier moeten blijven ik mag ze niet invoeren.
Na de rijstvelden gaat het richting Royal Palace die je gezien moet hebben als je in Ubud bent.. Wij wandelen erdoor heen, mooie tempel em park maar verder doet het me weinig. Op naar de waterfall: Tegenungan. Hoe toeristisch wil je het hebben. Wat een oord. Hier gaat het vooral om de verkoop van souvenirs. En naturlijk het water maar de plek is zo druk dat we de lange trap naar beneden niet afgaan en ons lekker naar huis laten brengen.
Vakantie is soms net werken, alles kost veel energie door de warmte en soms is het gewoon genoeg en ben je wel klaar met die tempels, mensen, scooters, hitte, rijstvelden. Nee grapje maar voor vandaag is het klaar. We gaan voor ons doen luxe uit eten bij Velvet een mexicaans restaurant vlak bij ons huis en daar eten we heerlijk en slaan we een gat in ons budget met 4 glazen wijn ( eh eh , 2 per persoon voor Veronique en mij.
Lekker naar bed.
Sorry voor dit megalange verhaal maar ik moet een beetje inlopen.
Doei