Canggu

28 oktober: per taxi aangekomen in Canggu, de stad waar Niek op dit moment woont. Het is net als Ubud een heel drukke stad maar deze ligt aan het strand . De scooters schieten weer door de straten maar met dat verhaal zal ik jullie niet meer vervelen want dat is inmiddels wel bekend. Wij doen er gewoon aan mee.
Ons hotel heet Rimbun geboekt op advies van Niek. Het is jong hip en dynamisch met een zwembad waar het water heel erg warm in is. Nog net geen hotsprings.
Veronique besluit aan t zwembad te gaan liggen en Jim en ik druipen af richting strand. Oeps een barbier, t zal toch niet? Jawel Jim stapt naar binnen krijgt een dominees boordje om en laat zijn sasak kapsel bijwerken. De gele krulletjes gaan eraf en met een knap geknipt koppie vervolgen we onze weg richting strand. Hier en daar lopen we wat souvenirs marktjes binnen. Het is warm en de verkopers liggen vaak half versuft van de hitte in hun kraam wachtend op een onwijze toerist die in die hitte aan de wandel is.
Aangekomen bij t strand worden we verrast door een flinke branding. Knap wordt er gesurft op die hoge golf. Wij laten het bij toekijken onder t genot van een drankje. De terugweg moeten we ondanks google maps weer ff zoeken maarrrr we komen er wel. Dan duiken we ook maar ff in de hotspring en drinken een heus glas wijn bij de pool. Als t schemert gaan we douchen en spreken met Niek af om te gaan eten. Dit doen we bij Warung ..... waar een superblije serveerster Tri genaamd ons in ADHD style bediend. We eten er heerlijk.
29 oktober:
Er staat een scooter tocht op het programma. Niek kent de route en zal ons gidsen. De eerste stop is bij Joshua een hippe bar met uitzicht op de sawa. Verder gaat het naar puntai pasut een zwart strand met een enorme branding. Er hangt een schommel zoals bijna overal op mooie plekken in Indonesië. Er wordt wat afgeschommeld al dan niet met een bamboe hart erbij of er omheen of een bloemetjesboog! Veronique en Niek zijn de enige schommellaars, er zijn maar een handje vol toeristen op dit strand.
Verder gaat het richting Mount Bali. De streek wordt groen met mooie rijstvelden. Van al dat gescooter hebben we honger gekregen en in een kleine warung langs de weg maakt een vrouw voor ons eten.
Dan is het nog een mooie lange weg naar huis. Met stukken heel druk stinkend verkeer en duizenden scooters. Je verzint het niet. Gelukkig weet Niek een binnendoortje en is de weg wat landelijker. Jim laat zich n keer als een echte Indo op zijn scooter aan ons voorbij schieten in een bochie. Zeer geconcentreerd met open mond staat hij ineens naast ons het drukke verkeer op de kruising omzeilend of nee om scooterend. Haha Niek en ik moeten er hard om lachen. De motor muis. Veronique laveert ook aardig door de drukte en ook zij is blij als we bij ons hotel arriveren.
Daar laten we ons het bier en de wijn goed smaken. Onze bagage hebben we bij veronique gestald en na een douche is het dan toch tijd om afscheid van Niek en Veronique te nemen.
Niek is van plan nog een half jaar weg te blijven maar dat plan kan ook bijgesteld worden. Free as a bird! Ik zal hem missen
Veronique heeft nog een dagje hier in Canggu die vliegt morgenavond via Medan naar Ansterdam . Het waren mooie weken samen, heel bijzonder!
Om dik 21,00 u rijdt de shuttle taxi ons naar het vliegveld Naguhrai.
Het loopt tegen 1.00 u als we de Indonesische grond verlaten. Bali was voor ons in het noorden het meest aantrekkelijk maar overall het minst aantrekkelijke eiland met zijn massatoerisme. Het heeft prachtige gebieden waar je ook je rust kunt pakken en volop kunt genieten van al het moois.
Bamboe: voordat mijn laatste verhaal geschreven is wil ik nog even de aandacht vestigen op de bamboe die op alle eilanden veelvuldig gebruikt wordt. Van dunne sprieten tot heel erg dikke buizen wordt de bamboe gebruikt voor: steigers in de bouw, takelinstallaties ( spijker erin emmer cement eraan en trek maar omhoog ) irrigatiesystemen, dakbedekking vooral het blad, vlechtwerken op de meest creatieve manieren van matjes, wanden voor in huis, offerbakjes, manden voor op het land of kippen, draagcontrukties voor van alles en nog wat, matjes, hoeden in de meest fraaie uitvoeringen , versieringen van straten en tempels, van simpel tot de meest fraaie artistieke constructies. Heel veel gebruiksartikelen: schalen, borden, asbakken , poppen, rietjes, haarspelden, vogelkooien, enfin en heel veel goedbedoelde souvenir prullaria. Zonder bamboe zou dit land er heel anders uitzien denk ik. Wij hebben ook hiervan genoten: het wandelen door de bamboebossen met de musquitos gratis erbij. En zo zijn er nog honderden of meer verhalen niet verteld. Over de mensen die we ontmoet hebben.
Over de kip met de piepende kuikens die overal op het platteland op straat lopen wegvluchtend voor het verkeer. Over het stof, het voortdurende afvalverbranden op straat, de aardige mensen, de slechte gebitten, het lekkere fruit, de heerlijke geurtjes en stinkende riolen, de gekko’s en andere dieren, de honden en vele katten. De ongeorganiseerde organisatie van alles. Het
Loopt zoals het loopt, het gaat zoals het gaat. En ..... het gaat!!!
We waren er 8 heerlijke weken en nu op naar huis.